ပိေတာက္ေတြ ပြင့္တုိင္း လြမ္းေနဆဲပါ ခ်စ္သူ

ေရႊမိုး ေတြ ညိဳကာမိႈင္း ၿပီး
အုပ္အုပ္ဆုိင္းဆုိင္းၿဖစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ
ငါေလ နင့္ ကုိ အရမ္း သတိရတာပဲ
ၿဖစ္နုိင္ရင္ေလ နင့္ ဆီ ကုိ
အေရာက္လာလုိက္ခ်င္လုိက္တာဟာ
ဒါေပမယ့္ေလ. ငါ့ ဘ၀က ကုိယ္ၿဖစ္ခ်င္တာထက္
လုပ္သင့္တာကုိ လုပ္ေနရတာဆုိေတာ့
စိတ္ကသာ ေရာက္ၿပီး လူကေတာ့
မလာ နုိင္ဘူးေပါ့ေနာ္
အိတ္ကပ္ တစ္ခု လုံး ဖူးေယာင္လုိ့
ေတာင္ေတာင္အီအီ အေတြးေတြထဲ
မေငးဘဲ မေနနိုင္တဲ့ အေငးေတြနဲ ့
ေရၾကည္ရာ ၿမတ္နုရာ ေၿခာက္ေပါက္စဥ္းစားရင္း
သုည ကစၿပီး သုညမွာဆုံးတဲ့ သုည တလုံးလုိ
ဘယ္ေနရာမွ ပုန္းလုိ ့မရေအာင္ ပုန္းစရာေနရာရွား
အေခၚအေ၀ၚမွာကင္း
၀လုံး.. သုည..ဘဲဥ...ဇီးရုိး
အရုိးကြဲေနတဲ့ အကြဲရုိးေတြ ေတ့ဆက္ထားသလုိ
ဒါစာ ေၿခာက္ရုပ္မဟုတ္တဲ့ စာေၿခာက္ရုပ္
ဆုတ္ၿဖဲစရာသဲလြန္စ တစ္စမွမရွိတဲ့ အခါ
တဲထဲမွာ တြဲလြဲဆြဲေနတဲ့ ေၿခတြဲလြဲၿခင္း ခလုတ္တိုက္
မုိက္လုိက္တဲ့ ကဗ်ာ
အရက္နဲ ့ ရုိက္ဖြင့္လည္း အလွရဲ့ သရုပ္ အမွန္က အလွတရားပဲ...
ရာသီေတြ... နာရီေတြ .. ေၿပာင္းေၿပာင္း
စကၠန္ ့ေတြ မီနစ္ေတြ ေပ်ာက္ေပ်ာက္
ေမ့လို ့ မရတဲ့ရင္ခြင္မွာ
ယေန႕တိုင္ လြမ္းေနဆဲ ေပါ့ ခ်စ္သူ
မ်က္ရည္မုိးေတြ ရြာသြန္းၿဖိဳးလုိ ့
ပိေတာက္ေရႊ၀ါေတြလည္း
ႏြမ္းေၿခာက္လုိ ့ေနေပါ့
အလြမ္းေၾကာင့္ ၿဖစ္တဲ့ရင္ခြင္ဟာ
ပန္းတုိက္ႏြမ္းရိလုိ ့
အေဖာ္ၿပဳစရာ အခ်စ္စံအိမ္လည္း
အုိမင္းယုိယြင္းလို ့ ပ်ဳိမ်စ္ၿခင္းေတြ
ေပ်ာက္ကြယ္ကုန္ၿပီခ်စ္သူ
လြမ္းတတ္တဲ့ နွလုံးသားဟာ
ၾကိဳးစားၿပံဳးေပမယ့္
အရံႈးသမား ငါ့ ကုိ အနုိင္ယူရက္စက္လည္း
မမုန္းတတ္တဲ့ အသည္းမွာ တမ္းတစိတ္ေတြနဲ ့ေပြ႕ဖက္ ရင္း
ပိေတာက္ေတြ ပြင့္တုိင္း လြမ္းေနဆဲပါ