အဆုံးမဲ့...အလြမ္း..
၀င္ခြင့္ မရွိမွန္း သိခဲ့ရင္
ပြင့္ရုံေလာက္နဲ ့ဒီတံခါး ငါ..ဘယ္ေတာ့မွ မေခါက္ဘူး...........။
အဆုံးထိသြားခြင့္ မရွိမွန္း သိခဲ့ရင္.
တစ္၀က္ေလာက္နဲ ့ ဒီလမ္း ငါ...ဘယ္ေတာ့မွ မေလွ်ာက္ဘူး..။
ထိပ္ဆုံးထိေရာက္ခြင့္ မရွိမွန္း သိခဲ့ရင္.
ၿမင္ရုံေလာက္နဲ ့ ဒီေလွကား..ငါ..ဘယ္ေတာ့ မွ မတတ္ဘူး...။
ဒါေပမယ့္လည္းကြယ္
အရာရာကုိ ၾကဳိသိခြင့္ မရွိခဲ့ေတာ့............
လမ္းနဲ ့ ေလွကား အေၾကာင္းေတြးရင္း
နာက်င္ ေၾကကြဲ ရပ္တန္ ့ေနရုံသာ...........။
ေအာင္မင္းသူ(ရေ၀)မန္းေၿမ
No comments:
Post a Comment